Στο metal ασχολούμαστε συχνά με ήρωες, τόσο κυρίως με τους μουσικούς και εκείνους που είναι υπεύθυνοι για τη δημιουργία της μουσικής, όσο και με τους ήρωες (πραγματικούς ή φανταστικούς, με όπλα τους την πένα και τη γραφομηχανή ή το σπαθί, δεν έχει σημασία) που ενέπνευσαν και εμπνέουν τους μουσικούς αυτούς.
Μια όμως από τις πιο σημαντικές κατηγορίες ηρώων είναι εκείνοι που δεν φαίνονται πολύ, αλλά χωρίς τους οποίους δεν θα είχαμε τίποτε από όλα αυτά. Με όπλα τους το πάθος και την αγάπη για τη μουσική αυτή, η συμβολή τους είναι μερικές φορές "αόρατη" επειδή απλά υπάρχει και είναι πάντα εκεί. Ίσως σε κάποιους ξινίσει η αναφορά αυτή, αλλά ο στίχος "You don't know what you got till it's gone" δεν είναι τυχαίος - η παρουσία των ηρώων αυτών που κάνουν το σημαντικότερο έργο και στηρίζουν κάτι για να μείνει όρθιο θα γινόταν αισθητή μόνο αν για κάποιο λόγο σταματούσαν να το κάνουν.
Μια όμως από τις πιο σημαντικές κατηγορίες ηρώων είναι εκείνοι που δεν φαίνονται πολύ, αλλά χωρίς τους οποίους δεν θα είχαμε τίποτε από όλα αυτά. Με όπλα τους το πάθος και την αγάπη για τη μουσική αυτή, η συμβολή τους είναι μερικές φορές "αόρατη" επειδή απλά υπάρχει και είναι πάντα εκεί. Ίσως σε κάποιους ξινίσει η αναφορά αυτή, αλλά ο στίχος "You don't know what you got till it's gone" δεν είναι τυχαίος - η παρουσία των ηρώων αυτών που κάνουν το σημαντικότερο έργο και στηρίζουν κάτι για να μείνει όρθιο θα γινόταν αισθητή μόνο αν για κάποιο λόγο σταματούσαν να το κάνουν.
STEEL GALLERY RECORDS
Μιλώντας για αρχές/μέσα 90s, τα πράγματα στην επαρχία σε ότι αφορά τη Metal μουσικη δεν ήταν και τοσο ρόδινα, και ειδικά σε ότι αφορά τον τομέα της εύρεσης και της αγοράς δίσκων. Υπήρχαν το πολύ δυο-τρια δισκάδικα με ένα μικρό metal τμήμα το οποίο πουλούσε κυρίως το πιο "ευκολοχώνευτο" metal, δηλ. τα γνωστά. Whitesnake, Guns 'N' Roses, Iron Maiden και φυσικα... Metallica.
Για να παραγγείλεις δίσκο έπρεπε να ξοδέψεις ένα τέταρτο μέχρι ο ιδιοκτήτης του καταστηματος να καταλάβει τι πράγμα του ζητάς ακριβώς, για την παραγγελία θα περίμενες αρκετό καιρό, και είναι ζήτημα αν τελικά θα το έφερνε.
Εκτός αυτού, οι τιμές, ήταν πραγματικά απαγορευτικές για τα πιο πολλά παιδιά της ηλικίας μας. Μιλάμε για την εποχή που τα CD συνήθως είχαν ένα εξαχίλιαρο ή το κλασικό αυτοκόλλητο που έγραφε 6.900, και μόνο τα "φτηνά" της Warner (εκείνα με το αυτοκολλητάκι με το κίτρινο "θαυμαστικό") είχαν τρία χιλιάρικα ("2.900"). Αλλά τίποτε από αυτά δεν ήταν metal. Φυσικά, εγώ δεν είχα την πολυτέλεια να δίνω τόσα λεφτά, αλλα στην τελική δεν μου βγήκε σε κακό, διότι έζησα και ζω στην "πολυτέλεια" της μουσικής αυτής.
Εκείνη την εποχή, επίσης, υπήρχε μια αισχρή - κατά την άποψη μου - νοοτροπία στις κριτικές που προωθούσε αρκετές κυκλοφορίες "μούφα", με αποτέλεσμα πολλά παιδιά να έχουν ξοδέψει άσκοπα το χαρτζηλίκι τους σε σουβέρ, και ταυτόχρονα, υπήρχε και απίστευτο θάψιμο σε μπάντες διαμάντια. Χωρίς ίντερνετ ήταν κυριολεκτικά η εποχή του λίθου (η μάλλον του η-λίθιου) και όσοι προμηθεύονταν τζάμπα δισκάκια promo για να γράψουν δυο αράδες γι' αυτά, είχαν αληθινή εξουσία. Αυτό βέβαια είναι μια άλλη ιστορία, και μάλιστα πικρή, της οποίας η αναφορά θα γίνει κάποια άλλη στιγμή.
Ήμουν δεν ήμουν 14-15 ετών όταν "πρωτογνώρισα" την Steel Gallery Records. Tηλεφώνησα για να παραγγείλω το The Last Sunset από Conception. Στην άλλη γραμμή υπήρχε ένας ιδιαίτερα φιλικός άνθρωπος του οποίου η φωνη ακόμη "υπάρχει" στο κεφάλι μου, και όχι τόσο από την χροιά, όσο από την ταραχή που μου προκάλεσε η ερώτηση του.
"Έχεις βγάλει ταυτοτητα;"
"Μαλιστα! Τωρα τα πιασαμε τα λεφτα μας", σκεφτηκα..
Πράγματι, δεν είχα βγάλει ακόμη ταυτότητα, και μια ταχυδρομική παραλαβή, και μάλιστα συστημένα, έπρεπε να γίνει με την επίδειξη της στα ΕΛΤΑ... Ωραία!
Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω την γεμάτη τρόμο και φρίκη σκέψη μου, όταν τον ακουσα να γελάει... Ήθελε να με ψαρώσει και τα κατάφερε!
Για να μην μακρυγορώ, το CD είχε σχεδόν "διακτινιστεί" και μετά απο δυο μέρες βρισκόταν στα χερια μου και σε πολύ λογική τιμή (για τα δικά μου τουλάχιστον δεδομένα)... Και η ιστορία συνεχίζεται κάπως έτσι...
Η Steel Gallery Records, ως δισκάδικο, ιδρύθηκε το 1996 απο τον Κώστα Αθανασόγλου, και θεωρείται μια απο τις κλασικές Ελληνικές εταιρίες στο χώρο του metal, η οποία "Ζει Και Βασιλεύει" στην Μακεδονία μας, και στην ομορφότερη πόλη της χώρας, την Θεσσαλονίκη.
Στην αρχή λειτουργούσε μόνο σαν δισκάδικο, η παρουσία του οποίου κυριολεκτικά έσωσε όχι μόνο τους πεινασμένους για metal Θεσαλλονικιούς, αλλά κυρίως όλη την βορειοελλαδίτικη επαρχία (ή και κάποιους που βρισκόταν στο μεταίχμιο Βορρά-Νότου, όπως εγώ)
Τα "δαιμονια" του Κωστα όμως δεν το άφησαν να σταματήσει εκεί, καθώς για μερικούς, αν αγαπάς ολοκληρωτικά τη Metal, το να προμηθεύεις και να πουλάς δίσκους δεν είναι αρκετό. Το 1999 αποφάσισε να λειτουργήσει την επιχείρηση ΚΑΙ σαν δισκογραφική εταιρία, με σκοπό κυρίως την προώθηση της Ελληνικής Heavy, Power & Progressive σκηνής. Έτσι, παράλληλα με το δισκάδικο συνέχισε με παραγωγές μόνο ελληνικών groups που κινούνται στους χώρους αυτούς.
Εδώ πρέπει να θυμίσουμε πως αν φημιζόταν για κάτι η "Ελληνική σκηνή", ήταν για τους "ακραίους". Οι μπάντες με την μεγαλύτερη προώθηση και απήχηση στο εξωτερικό ανήκαν στο χώρο του extreme, black και death, metal, με στοιχεία από τους πιο "νεωτεριστικούς" ήχους των 90s, δηλ. goth metal και "ατμοσφαιρικό" με γυναικεία φωνητικά. Διαβάζοντας το πιο mainstream (όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται) περιοδικό του χώρου, υπήρχαν στιγμές που ο πολύ νεότερος ακροατής νόμιζε πως το ελληνικό metal συνοψίζεται σε κάποια ονόματα που είχαν brutal, βαριάς προφοράς, φωνητικά και το όνομά τους θύμιζε σήψη και σαπίλα.
Ο Κώστας ήταν στις φωνές "αντίστασης" θα λέγαμε που στήριξαν τους πιο κλασικούς και παραδοσιακούς ήχους του metal. Είναι γνωστό πως όσο heavy και "επικάς" είναι ο Greg της Eat Metal, άλλο τόσο progressiv-άς και πιστός του power είναι ο Κώστας της Steel Gallery, και φυσικά, όπως και ο Greg, οι μπάντες που στηρίζει είναι εκείνες που πάνω από όλα γουστάρει ο ίδιος. Δεν είναι τυχαίο που δεν υπάρχει Black, Death η ακόμη και ποζεριές στις συγκεκριμένες εταιρίες.
 |
| Steel Gallery Releases |
Μπαντες-διαμάντια του Ελληνικού underground όπως οι Windfall, οι Imaginery, ο μεγιστος Περλεπές με τους Mystery, οι Horizon's End, οι Ελληνοκύπριοι επικοί Arryan Path, οι Innosense, οι Wardrum, οι Everflow, οι power-άδες Blade of Spirit, οι progsters Until Rain, οι Πειραιώτες Agnosia, είχαν και εχουν την τιμητικη τους στην Steel Gallery, και οσοι δηλώνουν λάτρεις του είδους καλό θα ήταν να ξεκολλήσουν λιγάκι από την νοοτροπία του "ακούω progressive, δηλ. Dream Theater και Fates Warning."
Καλή η τεχνική και στην κιθάρα, και στα τύμπανα και στα πλήκτρα. Δεν λέω. Αλλά, πραγματικά, δεν μου λέει τίποτα η τεχνική και η διάρκεια 6 λεπτων με σολαρίσματα-για να μην πω τίποτε άλλο - αν δεν βγαίνει ταυτόχρονα και το απαιτούμενο συναίσθημα.
Εν ολίγοις, αν γουστάρετε να μάθετε τι σημαίνει original "τεχνικό" metal.. αν δεν το έχετε ήδη κάνει, επιβάλλεται να περάσετε μια βόλτα απο το κατάστημα του Κώστα αν είστε Θεσαλλονίκη ή κάπου κοντά, η να μπείτε στα φοβερα online shops, τα οποία δείχνουν την ποιότητα και τον επαγγελματισμό, αλλά και το μεράκι του συγκεκριμένου ανθρώπου.
Φυσικά οι αναζητήσεις του Κώστα δεν σταμάτησαν εκεί. Ταυτόχρονα με την Steel Gallery Records δημιούργησε την Arkeyn Steel Records, η οποία ρίχνει στην αγορά επανακυκλοφορίες από μη-ελληνικές μπάντες (κυρίως US power και prog).
Ξεκινώντας με Scarlet Rayne, Enchanter και Manifest έφτασε να βγάλει το εκπληκτικό Heir Apparent-One Small Voice CD/DVD, καθώς και άλλα καλά κριμένα διαμάντια της Αμερικής όπως Sahhara - Times Forgotten Sands, Tramontane - s/t, Commandment, Omega Point, Blackkout, Kraken κοκ.
Μπορεί να μοιάζει με διαφήμιση, αλλά η αναγνώριση της αξίας κάποιων και το tribute δεν είναι σε καμμία περίπτωση κάτι τέτοιο, πρέπει μερικές φορές να τα λέμε, γιατί ξέρουμε πως τίποτε δεν είναι δεδομένο. Δεν γεννηθήκαμε χτες και όλοι ξέρουμε πως για κάθε έναν που δουλεύει με πάθος και αγάπη για τη σκηνή, υπάρχουν άλλοι τόσοι που θα επιχειρήσουν να πιάσουν την καλή εις βάρος της, κάνοντας ζημιά τόσο στις μπάντες που θα ακουμπήσουν όσο και στη σκηνή την ίδια. Όλοι γνωρίζουμε περιπτώσεις τέτοιες, και μερικές φορές δυστυχώς χρειάζεται ο "κακός" και ο "μαλάκας" για να καταλάβεις πόσο μεγάλη σημασία έχει η ύπαρξη των "καλών". Αύριο επιστρέφουμε με το δεύτερο μέρος του tribute.
 |
| Arkeyn Steel Releases |
Arkeyn Steel Myspace
Reverbnation
Address: Steel Gallery/Arkeyn Steel Records
c/o Kostas Athanasoglou
Filikis Eterias 33
GR-54621 Thessaloniki Greece
Tel./Fax.: +30 2310 233363
Reverbnation
Address: Steel Gallery/Arkeyn Steel Records
c/o Kostas Athanasoglou
Filikis Eterias 33
GR-54621 Thessaloniki Greece
Tel./Fax.: +30 2310 233363
0 comments:
Post a Comment